In de eerste week van juni 1888 bezocht Vincent het vissersdorpje Saintes-Maries-de-la-Mer, circa 40 kilometer ten zuiden van Arles aan de Middellandse zee. Hij verlangde ernaar eens een ''blaauwe zee en een blaauwe lucht'' te zien en hoopte er bovendien toe te komen aan het tekenen van figuren. Op 30 of 31 mei reisde Vincent met zijn teken- en schilderspullen per koets via het natuurgebied Camargue naar Saintes-Maries-de-la-Mer. Hij was van plan om zich in het dorp, vooral op het tekenen te richten: hij wilde zich graag oefenen in een manier van tekenen die “meer doelbewust en meer overdreven” was. Bovendien vermoedde hij dat het aan zee te hard zou waaien om te schilderen.

In het kustplaatsje sloeg Vincent ’s ochtends de boten gade die de zee op gingen en werkte hij overdag op het strand en in het dorpje dat destijds slechts een paar honderd inwoners telde. De kleine huisjes in het dorp deden hem denken aan de eenvoudige hutten in Drenthe. Hij tekende er lustig op los en sommige tekeningen die hij maakte, tonen dat hij inderdaad oefende met expressieve, vastberaden lijnen.

Op 5 juni keerde hij terug naar Arles met negen tekeningen en drie schilderijen. In zijn atelier werkte hij diverse tekeningen uit tot schilderijen. Bij thuiskomst schreef hij zijn broer Theo verrukt:

“Nu ik de zee hier heb gezien, besef ik ten volle hoe belangrijk het is in het Zuiden te blijven en te weten – als de kleur nog verder moet worden opgevoerd – dat Afrika niet ver weg is.” Lees de hele brief

De vijf dagen die Vincent in Saint-Maries-de-la-Mer verbleef, bevielen hem goed. Hij wilde er graag nog eens terugkeren, bij voorkeur in het hoogseizoen als er ook mensen op het strand waren, maar dat zou er nooit van komen.