Van Gogh in

Tanguy

De kleine schilderswinkel van Julien Tanguy (1825-1894) was een begrip in de kunstwereld van Parijs in 1890. Veel kunstenaars kochten verf en doeken bij de geliefde handelaar, door hen ‘père Tanguy’ genoemd. Zijn winkel was een levendige ontmoetingsplek die ook voor Vincent van belang was. Hij kocht er zijn verf en doeken en ontmoette er onder andere de kunstenaar Émile Bernard die hij ook al kende van het atelier van Fernand Cormon en met wie hij goed bevriend zou raken. Ook bouwde Vincent een vriendschapsband met Tanguy op en schilderde hij drie portretten van hem.

In zijn winkel en etalage stelde Tanguy werk tentoon van hedendaagse kunstenaars en probeerde hij werken die hij in commissie had, te verkopen. Vanaf september 1886 hing er werk van Vincent in de winkel en in juli 1887 hing in ieder geval één van zijn schilderijen in de etalage. Voor zover bekend verkocht Vincent in zijn tijd in Parijs in ieder geval één schilderij via Tanguy. Vincents werk werd destijds niet alleen bij Tanguy tentoongesteld, maar ook bij twee andere kunsthandelaren, namelijk Pierre Firmin Martin en George Thomas. Waarschijnlijk was er ook nog een vierde handelaar die zijn werk toonde, maar wie dat was is niet overgeleverd: het zou de handelaar Alphonse Portier kunnen zijn, die in hetzelfde appartementencomplex woonde als Vincent.

Toen Vincent eenmaal in Arles woonde, vroeg hij zijn broer Theo nog geregeld naar Tanguy. Hij mocht hem zo graag dat hij wel verf bij hem wilde kopen, ook al was die van mindere kwaliteit dan die van leverancier Tasset et Lhôte bij wie Vincent ook regelmatig verf kocht. Omdat de kwaliteit zo anders was, schreef Vincent op zijn bestellingen welke kleuren wel en welke kleuren niet bij Tanguys ‘armetierge’ winkeltje besteld konden worden.

Toen Theo in 1889 verhuisde van zijn huis in rue Lepic naar een appartement op cité Pigalle nr. 8 waar hij met zijn verloofde Jo van Gogh-Bonger zou gaan wonen, kon hij daar Vincents schilderijen niet meer kwijt. Theo huurde daarom een ruimte bij Tanguy om de werken op te slaan. Daar bleef zijn werk nog tot na de dood van zijn broer in 1890 staan.