Van Gogh in

Oom Jan

Vincent van Gogh woonde in bij zijn oom Johannes ‘Jan’ van Gogh, die directeur was van de marinewerf in het oostelijke deel van Amsterdam. ’s Ochtends stond Vincent vaak vroeg op en genoot dan van het uitzicht op de werf waar duizenden arbeiders langzaam binnenliepen: een geluid dat hem aan het geruis van de zee deed denken. De levendige omgeving fascineerde Vincent en hij kon zich goed voorstellen dat er voor kunstenaars veel te zien was op de scheepswerf.

Zijn oom had een studeer- en slaapkamer voor hem ingericht waar Vincent veel tijd doorbracht, want hij moest keihard studeren en deed dat letterlijk van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat. Vanaf het huis wandelde hij dagelijks naar Maurits Benjamin Mendes da Costa bij wie hij Grieks en Latijn leerde. Thuis werkte hij aan voorbereidingen van zijn lessen en maakte hij opstellen en werkstukken om Bijbelkennis onder de knie te krijgen; een verhandeling over de geschiedenis van de kerkhervormingen, een kaartje van apostel Paulus’ reizen en een lijst met alle gelijkenissen en wonderen uit de Bijbel. Ook leerde hij algebra en meetkunde en probeerde hij zijn talen Engels en Frans goed bij te houden. Hij las veel uit de Bijbel en dat inspireerde hem tot het maken van de tekening De spelonk van Machpela naar aanleiding van een verhaal uit het Bijbelboek Genesis.

Vincent hing de wanden van zijn kamer vol met prenten naar kunstwerken die hij bij een Joodse boekhandelaar in de stad kocht. Zo kon hij wat stemming in zijn kamer brengen

“en dat is noodig om gedachten te krijgen en te vernieuwen.” Lees de hele brief

In bijna iedere brief aan zijn broer Theo schreef Vincent hoe zwaar de studie hem viel en hij bekende eerlijk:

“als ik kon, zou ik wel eenige jaren willen overvliegen.” Lees de hele brief 

Vincent werd hoe langer hoe angstiger over het behalen van zijn zelf gestelde doel. In februari 1878 schreef Vincent zijn twijfel op: hij wist niet of hij zou kunnen slagen en ondanks alle geruststelling van kennissen en familie bekroop hem een onbeschrijflijk sterk gevoel van angst. In juli van dat jaar besloot hij terug naar Etten te gaan en verliet hij dus het huis van ome Jan.