Kunstenaar Jan Hendrik Weissenbruch (1824–1903) had een studio in de Haagse Kazernestraat 112, het huis waar hij geboren was en waar hij zijn hele leven met zijn zussen zou blijven wonen. Net voordat Vincent in mei 1873 naar Londen vertrok bezocht hij Weissenbruch, die vanwege zijn opgewekte karakter ook wel 'De vrolijke Weiss' werd genoemd, in zijn atelier:

“de herinnering aan wat ik daar zag van studies en schilderijen is mij nog zeer duidelijk even als die aan den man zelven." Lees de hele brief

Vincent bezocht hem daar regelmatig en had bewondering voor Weissenbruch. Niet alleen voor zijn kunst, maar ook voor zijn vrolijke persoonlijkheid. Weissenbruch had op zijn beurt vertrouwen in Vincent. Ze bezochten elkaar weleens op elkaars atelier.

Weissenbruch had tegen Anton Mauve (1838-1888) enthousiast over Vincent gepraat:

“hij teekent verdomd goed, ik zou naar zijn studies kunnen werken.” Lees de hele brief

Om de waarde van zijn oordeel te benadrukken, voegde Weissenbruch er vervolgens tegen Vincent aan toe:

“ze noemen mij het zwaard zonder genade en dat ben ik ook en ik zou ’t niet tegen Mauve gezegd hebben als ik geen goeds gevonden had in je studies.” Lees de hele brief

Het resultaat voor Vincent was dat hij, als Mauve het te druk had, hij bij Weissenbruch langs mocht gaan.  Zijn pentekeningen vond Weissenbruch het best en Vincent schreef aan zijn broer Theo wat Weissenbruch gezegd had:

“Dat zijn je besten zei hij. En ik vertelde hem dat Tersteeg er me een standje over gemaakt had. Trek het je niet aan zei hij, toen Mauve zei dat er een schilder in je stak zei Tersteeg van neen, en Mauve heeft toen tegen Tersteeg je partij getrokken en ik was daarbij tegenwoordig en als ’t weer voorkomt zal ik, nu ik je werk gezien heb, zelf ook partij voor je trekken." Lees de hele brief