Margaretha ‘Margot’ Begemann (1841-1907) was het buurmeisje van Vincent in Nuenen. Toen Vincents moeder in juli 1884 op bed lag om van haar gebroken dijbeen te herstellen, nam Margot de naailessen over die mevrouw Van Gogh normaal gaf. In die periode ontstond een verliefdheid tussen Vincent en Margot en Vincent deed haar zelfs een huwelijksaanzoek.

Margot had veel last van nervositeit en stemmingswisselingen. Tijdens een wandeling in september 1884 kreeg zij een aanval en Vincent ontdekte dat zij een zelfmoordpoging had gedaan door vergif in te nemen. Hij dwong haar direct over te geven om zo het vergif kwijt te raken. Vervolgens consulteerde hij een dokter. Omdat niemand in het dorp van het voorval mocht weten, werd zij naar een arts in Utrecht gebracht onder het mom van een zakenreis. Toen Margot in Utrecht verbleef, bezocht Vincent haar. Zij zou uiteindelijk pas in maart 1885 terugkeren naar Nuenen.

Vincent sprak zich uit over haar:

“Het is jammer dat ik haar niet vroeger heb ontmoet – een jaar of 10 geleden b.v. Ze maakt op mij nu den indruk van een cremona viool die bedorven is vroeger door slechte knoeiers van reparateurs. En in den toestand waarin ik haar ontmoette was er naar me blijkt wel wat al te veel aan verknoeid.Maar oorspronkelijk was het een zeldzaam exemplaar van groote waarde. en nog heeft zij quand même veel waarde.” Lees de hele brief

Ook jaren later, toen Vincent al in Frankrijk woonde, vroeg hij zijn familieleden hoe het met Margot ging. Ook schreef hij in 1889 dat hij graag wilde dat Margot een werk van hem zou krijgen. Het is bekend dat Margot vroege werken van Vincent in bezit had: De oude kerktoren van Nuenen en Boerderij met bomen.