Op tweede pinksterdag 1877 schreef Vincent zijn broer Theo dat hij een wandeling had gemaakt langs ‘De Buitenkant’ (een straat in Amsterdam) naar de Noorderkerk. Hij schreef dat hij de stad ter hoogte van de Schreierstoren eruit vond zien als een schilderij van Jacob Maris. Mogelijk dacht hij aan het werk De buitenkant met de Schreierstoren, Amsterdam (1876) nu in de collectie van het Rijksmuseum. Vincent wandelde graag in dit deel van de stad, alleen of met vrienden:

“Wij wandelden aan den Buitenkant & daar aan die zandwerken aan de Oosterspoor, kan U niet zeggen hoe schoon het daar was in de schemering. Rembrandt, Michel en anderen hebben het wel geschilderd, de grond donker, de lucht nog verlicht door den gloed van de ondergegane zon, de rei huizen en torens er boven uit, de lichten overal in de vensters, alles weerkaatsende in het water. En de menschen en rijtuigen als kleine zwarte figuurtjes overal. Zooals men dat op een Rembrandt soms ziet.” Lees de hele brief

Vincent bezocht de Bloemenmarkt in ieder geval op 4 juni 1877. Hij schreef er geanimeerd over naar zijn broer Theo:

“Kwam heden voorbij de bloemmarkt op den Singel, daar zag ik iets zoo aardigs. Een boer stond daar met eene groote partij potten, allerlei bloemen en heesters, achteraan stond de klimop en daartusschen in zat zijn meiske, een kindje zooals Maris zou schilderen, zoo eenvoudig met een zwart mutsje op en een paar zoo levendige en toch zoo vriendelijke oogen, zij zat te breijen, de man recommandeerde zijne waar en als ik het had kunnen doen zou ik er wat graag van hebben gekocht en hij zeide zoo en wees onwillekeurig op zijn dochtertje ook: “Ziet het er niet goed uit.” Lees de hele brief

Toen Vincent van Gogh in oktober 1885 met zijn vriend Anton Kerssemakers Amsterdam bezocht om het nog niet zo lang geopende Rijksmuseum te zien, maakte hij onverstoorbaar en in alle haast een schilderijtje in de wachtruimte van het hulpstation Westerdok. Het was een tijdelijk station (1878-1889) dat in 1889 werd afgebroken toen het Centraal Station geopend werd. Vincent stuurde het schilderij Stadsgezicht in Amsterdam samen het aan de achterzijde van het station gemaakte schilderijtje De Ruyterkade in Amsterdam een week nadat hij het had gemaakt naar zijn broer Theo en excuseerde zich over de staat van de twee schilderijen:

“De twee schetsjes van Amsterdam zijn tot mijn spijt nogal beschadigd. op reis waren zij nat geworden, toen zijn de paneeltjes krom getrokken bij ’t droogen en is er stof in gaan zitten &c. Toch stuurde ik ze om U te laten zien dat als ik in een uur tijd ergens een impressie er op wil smeeren, ik dit begin te kunnen in ’t zelfde sentiment van anderen die hun impressies – analyseeren.– En zich reden geven van wat ze zien. Dat is iets anders dan voelen, d.i. impressies ondervinden – er ligt tusschen ’t indrukken ervaren en – ze analyseeren, d.i. ze uit elkaar nemen en weer in elkaar zetten– misschien heel wat.– Maar het is een pleizierig ding om in de vlugt iets er op te zetten.” Lees de hele brief

Vincent bezocht op 18 oktober 1877 een kerkdienst in de Waalse Kerk, die hij zelf de Fransche kerk noemde. De diensten waren in het Frans; geen probleem voor Vincent die een tijdje in Parijs had gewoond. Hij hoorde daar een mooie preek van ds. Ferdinand Henri Gagnebin (1816-1890) en besloot de dominee nog eens te bezoeken; zo kon hij zijn licht bij hem opsteken én zijn Frans onderhouden. Ter voorbereiding van het gesprek ging hij maar liefst om twee uur ’s nachts zijn bed uit om een kaart Paulus’ reizen af te maken, zodat hij die kon geven. Vincent had ontzag voor de dominee:

“hij een knap man is bij wien ik later ligt nog eens goeden raad zal kunnen krijgen als hij aan het een en ander ziet dat het mij ernst is.” Lees de hele brief

Hoewel vader Van Gogh Vincent had aangeraden wat meer contact te hebben met andere predikanten, stond hij niet achter Vincents contact met ds. Gagnebin. In een brief aan Theo schreef zijn vader dat deze dominee alleen maar voor “fouten in Vincents gedachten” zorgde. 

Vincent van Gogh ging weleens naar de Oosterkerk die zich vlakbij de marinewerf bevond waar hij woonde. In mei 1877 beschreef hij de kerk en het uitzicht:

“Vandaag was het een stormachtigen dag, vanmorgen naar de les gaande keek ik op de brug den kant van de Zuiderzee uit, daar was een witte streep aan den horizon waarboven donker grijze wolken waaruit in de verte den regen in schuine strepen neerkwam, daartegen teekende zich de lange rei huizen met de Oosterkerk af.” Lees de hele brief

Op 10 juni hoorde hij zijn oom Stricker in deze kerk preken het onderwerp “Lof niet uit de menschen maar uit God.” Ook bezocht Vincent eens de koster van de Oosterkerk, Jacobus Cornelus Kroes, die naast de kerk woonde. Met hem praatte hij over de plaats van Oom Stricker in de kerk.