Vincent maakte twee schilderijen en een schets van de tuin bij het huis van kunstenaar Charles-Francois Daubigny (1817–1878). Daubigny, wiens werk Vincent ontzettend bewonderde, had het huis in 1861 laten bouwen als buitenverblijf. Hij woonde toen afwisselend in Parijs en Auvers. Toen Vincent in Auvers aankwam was Daubigny inmiddels al meer dan tien jaar overleden, maar zijn weduwe Marie-Sophie woonde nog in het huis.

Vincent bezocht de tuin waarschijnlijk al snel toen hij in Auvers aan was gekomen. Op 17 juni 1890 schreef Vincent zijn broer Theo dat hij een studie van de tuin had gemaakt. De schets, die zich nu in het Van Gogh Museum bevindt, schilderde hij bij gebrek aan schilderslinnen op een theedoek. Later maakte hij nog twee schilderijen van Daubigny’s tuin.

Toen Vincent op 20 mei 1890 aankwam in Auvers-sur-Oise huurde hij een kamer op de tweede etage van Auberge Ravoux aan de Place de la Mairie. Dokter Gachet had hem de andere herberg in het dorp aangeraden (Saint-Aubin in Rue de Pontoise), maar Vincent vond dat hotel voor zes francs per nacht echt te duur. Hij verkoos dus het logement van Arthur Gustave Ravoux en diens vrouw Adeline Louise Touillet, waar hij slechts drieënhalve franc per nacht betaalde. Dat was alsnog meer dan Vincent gehoopt had.

Vincent leidde een regelmatig leven bij de Ravouxs: hij stond om vijf uur ’s ochtends op, ging iedere ochtend de deur uit om te schilderen, kwam stipt om twaalf uur weer terug om te lunchen, werkte ’s middags in de “schilderskamer” (een ruimte beneden in de lobby) aan schilderijen die hij al had opgezet, at ’s avonds met de andere kostgangers van het hotel en ging rond een uur of negen ’s avonds weer naar bed. Bovendien dronk Vincent geen alcohol meer en daardoor voelde hij zich goed. In het hotel verbleven ook twee andere kunstenaars, de Nederlandse schilder Anton Hirschig en de Spanjaard Martinez de Valdivielse, met wie Vincent geregeld gesprekken over kunst voerde.

Vincent was in Auvers enorm productief. In drie maanden tijd voltooide hij bijna zeventig schilderijen. Naast de vele landschappen die hij maakte, werkte Vincent aan portretten. Zo schilderde hij het portret van Adeline Ravoux, de dertienjarige dochter van de hoteleigenaren. Nadien gaf hij haar het schilderij cadeau. De Ravouxs kregen uiteindelijk ook het kunstwerk Het stadhuis van Auvers.

Op 27 juli ging Vincent net als alle andere dagen de velden in om te schilderen, maar het liep anders. Hij deed een zelfmoordpoging en keerde met een schotwond in zijn borst ’s avonds terug naar Auberge Ravoux waar hij gewond binnenliep en naar zijn kamer strompelde. Meneer Ravoux ging hem achterna, liet een dokter waarschuwen en bleef bij Vincent zolang diens broer Theo uit Parijs er nog niet was. Uiteindelijk overleed Vincent op 29 juli in het bijzijn van Theo aan zijn verwondingen in kamer vijf van het hotel. Hij werd beneden in de schilderkamer opgebaard tot de begrafenis op 30 juli. Bevriende kunstenaars die uit Parijs naar Auvers waren gekomen, hingen in de kamer schilderijen van Vincent op. 

Bij aankomst in Auvers op 20 mei 1890 maakte Vincent direct kennis met dokter Paul-Ferdinand Gachet (1828–1909) aan wie hij was gekoppeld door zijn broer Theo. Hij trad op als dokter en vertrouwenspersoon voor Vincent. Dat was van groot belang omdat er kans was op psychische aanvallen zoals hij die in Arles en Saint-Rémy had gehad:

“Het belangrijkste is de dokter te kennen, zodat ik bij een aanval niet direct in de handen van de politie val en met geweld naar een inrichting wordt gebracht.” Lees de hele brief

Gachet, met wie Theo via de kunstenaar Camille Pissarro in contact was gekomen, leek de aangewezen persoon vanwege zijn rijke ervaring als arts en grote interesse in kunst. Hij schilderde in zijn vrije tijd en kende veel eigentijdse kunstenaars zoals Edouard Manet, Claude Monet, Auguste Renoir en Paul Cézanne van wie hij ook werk verzamelde. Vincent voelde zich volkomen begrepen door de excentrieke arts die zowel qua uiterlijk als qua karakter veel op hem leek. Ze raakten bevriend en Vincent bezocht hem regelmatig in de oude meisjesschool die Gachet sinds 1872 bewoonde. Hij schreef zijn broer Theo:

“Ik heb het gevoel dat ik elke keer als ik erheen ga bij hem  een niet al te slecht schilderij kan maken en hij zal me wel blijven uitnodigen om elke zondag of maandag te komen eten.” Lees de hele brief

Het huis van Gachet stond helemaal vol met antiquiteiten die volgens Vincent niet altijd de moeite waard waren, maar desondanks wel als inspiratie voor stillevens en bloemstukken konden dienen. Vincent maakte diverse schilderijen bij het huis, zoals De Tuin van dokter Gachet en een schilderij van Gachets dochter Marguerite Gachet in de tuin. Daarnaast schilderde en etste Vincent een portret van Gachet: de arts had een eigen drukpers in huis die Vincent mocht gebruiken. Hij maakte daarom plannen om etsen te maken naar zijn eigen schilderijen uit Arles en Saint-Rémy, die dan bij Gachet kosteloos gedrukt konden worden. Maar deze plannen voerde hij uiteindelijk niet uit.

Toen Vincent op 27 juli door zijn zelfmoordpoging een schotwond in zijn borst had kwam dokter Gachet hem verzorgen. Het mocht niet baten: twee dagen later overleed Vincent. Dokter Gachet bracht zonnebloemen mee op de begrafenis en hield een kort woordje. Vincent had tijdens zijn leven diverse werken aan Gachet gegeven en ook na zijn dood kreeg Gachet er nog een aantal in bezit.