Vincent bezocht op 18 oktober 1877 een kerkdienst in de Waalse Kerk, die hij zelf de Fransche kerk noemde. De diensten waren in het Frans; geen probleem voor Vincent die een tijdje in Parijs had gewoond. Hij hoorde daar een mooie preek van ds. Ferdinand Henri Gagnebin (1816-1890) en besloot de dominee nog eens te bezoeken; zo kon hij zijn licht bij hem opsteken én zijn Frans onderhouden. Ter voorbereiding van het gesprek ging hij maar liefst om twee uur ’s nachts zijn bed uit om een kaart Paulus’ reizen af te maken, zodat hij die kon geven. Vincent had ontzag voor de dominee:

“hij een knap man is bij wien ik later ligt nog eens goeden raad zal kunnen krijgen als hij aan het een en ander ziet dat het mij ernst is.” Lees de hele brief

Hoewel vader Van Gogh Vincent had aangeraden wat meer contact te hebben met andere predikanten, stond hij niet achter Vincents contact met ds. Gagnebin. In een brief aan Theo schreef zijn vader dat deze dominee alleen maar voor “fouten in Vincents gedachten” zorgde. 

Vincent liep tijdens zijn (nachtelijke) dwalingen door de stad graag langs de Nieuwkerk. Zo wandelde hij bijvoorbeeld op 27 februari via de Grote Kerk, de grachten en de Groothoofdspoort naar de Nieuwkerk:

“Het had gesneeuwd en het was alles zoo stil, alleen zag men nog een lichtje hier en daar in eene of andere bovenkamer en in de sneeuw het zwarte figuur van den klapperman. Het was hoog water en door de sneeuw schenen de grachten en de schepen donker. Het kan daar zoo mooi zijn bij die kerken. De lucht was grijs en nevelachtig en de maan scheen er flaauw doorheen.” Lees de hele brief

In Vincents leven in Dordrecht speelde het christelijk geloof zo’n belangrijke rol dat hij zondags vaak wel drie kerkdiensten bezocht, waaronder die in de Grote Kerk. Daar was een oude vriend van zijn vader dominee, Petrus Marinus Keller van Hoorn (1825-1908). Vincent kwam weleens bij hem thuis; zo bezocht hij hem op 16 februari 1877 samen met zijn vader en vroeg hij hem eens om advies over zijn wens om theologie te gaan studeren. Ds. Keller van Hoorn zou hem toen de studie ontraden hebben, omdat Vincent niet de juiste vooropleiding had.

Vincent schreef zijn broer Theo regelmatig over de onderwerpen van de preken die hij in de Grote Kerk hoorde. Zo weten we dat hij luisterde naar overdenkingen over de Bijbelteksten: “Ik kom om Uw wil te doen o Heer” (Heb 10: 7-9) en “Zoo wie niet heeft liefgehad die heeft God niet gekend want God is Liefde” (1 Joh 4: 8). Vincent hield van de omgeving van de Grote Kerk en wandelde steevast door het gebied als hij een wandeling door de stad maakte.

Vincent woonde iedere zondag meerdere kerkdiensten bij in verschillende kerken. Op 21 januari 1877 bezocht hij de Trinitatiskapel, het kerkje van de Evangelisch Lutherse gemeente waar Johannes Wilhelmus Beversen (1834-1897) dominee was. Hij schreef aan zijn broer Theo:

“Dezen morgen was ik bij Ds Beversen in een oud klein kerkje, er was Avondmaal en zijn tekst was “Zoo wie dorst die kome tot Mij en drinke.”” Lees de hele brief

Vincent bezocht een aantal keer het Dordrechts museum dat onder andere werk van een van Vincents favoriete kunstenaars, Ary Scheffer (1795–1858), in de collectie had. Al in de eerste brief die Vincent vanuit Dordrecht aan zijn broer Theo schreef, vertelde hij dat hij het museum had bezocht. Hij noemde toen Scheffers schilderij Christus in Gethsemane bij name: een werk dat op zijn vader al eens diepe indruk had gemaakt. Ook Vincent vond het een werk om nooit te vergeten en ging daarna vaker naar het museum speciaal om ‘de Scheffers’ te zien. In februari bezocht hij het Dordrechts Museum met zijn broer Theo en in april samen met zijn huisgenoten en collega’s Paulus Coenraad Görlitz, Nicolaas ‘Nico’ Mager en Ten Broek. Toen zijn vader hem kwam opzoeken op 16 februari 1877 bezochten ze samen het museum en was Vincent helemaal “in zijn element.”