Vincents vader was sinds augustus 1882 dominee in de Hervormde Kerk in Nuenen, een gemeente die destijds circa honderd leden telde. Toen Vincent in Nuenen woonde, schilderde hij in februari 1884 het kerkje speciaal voor zijn moeder die op dat moment op bed lag omdat zij haar dijbeen had gebroken. In de herfst van 1885 nam Vincent het schilderij Het uitgaan van de Hervormde Kerk te Nuenen vermoedelijk nog eens onder handen en voegde toen de kerkgangers toe.

Vermoedelijk bezocht Vincent nauwelijks of geen diensten in het kerkje, want hij had het christelijke geloof inmiddels al enkele jaren de rug toegekeerd en de verhouding met zijn vader was niet goed.

Vincent vond de Leurseweg (of het Leursestraatje, nu o.a. de Stationsstraat en de Baai) prachtig. In oktober 1881 schreef hij zijn vriend Anthon van Rappard:

“Weet ge wat dezer dagen prachtig mooi is, de weg naar ’t station & naar de Leur met die oude knotwilgen, ge hebt er zelf een sepia van. Hoe mooi die boomen nu zijn kan ik U niet zeggen. Heb een stuk of 7 groote studies van enkele stammen gemaakt.” Lees de hele brief

Het is niet bekend op welke studies Vincent in deze brief doelde, maar er zijn een aantal werken van wilgen en de Leurseweg bekend, zoals Weg in Etten die gemaakt moet zijn ter hoogte van de huidige Baai en Weg met knotwilgen ter hoogte van de huidige Stationsstraat.

Hoewel Vincent zich vanaf juli 1881 vooral bezighield met het tekenen naar model, gaf hij ook aandacht aan landschappen:

“Hoe langer hoe meer gevoel ik dat bepaaldelijk het figuurteekenen goed is, ook indirekt ten goede werkt op ’t landschapteekenen. Als men een knotwilg teekent als ware die een levend wezen, en dat is toch eigentlijk zoo, dan volgt de omgeving vanzelf betrekkelijk als men maar al zijn aandacht geconcentreerd heeft op dien bewusten boom en niet gerust heeft voor dat er iets van het leven in kwam.” Lees de hele brief