Na de dood van Vincent van Gogh kreeg zijn werk een tweede leven. Vincent had tijdens zijn leven jarenlang schilderijen en tekeningen naar zijn broer Theo gestuurd, in de hoop dat Theo die kon verkopen. Zo zouden de werken fungeren als een terugbetaling voor alles wat Theo voor Vincent had gedaan: hem onderhouden door een maandelijkse financiële bijdrage te geven …
Olijfbomen vormden samen met de berggezichten en cipressen een veelvoorkomend motief in het werk van Vincent zodra hij vanaf begin juni 1889 buiten de muren van de inrichting mocht (en wilde) schilderen. In Arles werd hij al aangetrokken door olijfbomen, maar daar durfde hij zich er nog niet aan te wagen: “…het geruis van een olijfboomgaard heeft iets heel intiems, iets onmetelijks ouds. Het …
Vincent had de eerste maand van zijn verblijf in de inrichting niet buiten mogen (en kunnen) werken. Toen hij in juni eenmaal wel naar buiten ging, vatte hij het plan op om typisch Provençaalse onderwerpen te schilderen, zoal de Alpilles, olijfbomen en alomtegenwoordige cipressen. Eind juni 1889 schreef hij zijn broer Theo al dat hij druk bezig was met het schilderen van cipressen. Hij …
Vanuit zijn slaapkamer in Saint-Paul-de-Mausole keek Vincent uit over een ommuurd korenveld met daarachter de bergen van de Alpilles. Hij schreef erover in een van de eerste brieven aan zijn broer Theo vanuit Saint-Rémy: “Door het venster met ijzeren tralies ervoor kan ik een ommuurd korenveld zien, een vergezicht als van Van Goyen, waarboven ik ’s morgens de zon in zijn volle …
Vincent schilderde tweemaal de hoofdstraat van Saint-Rémy, Cours Est, die na 1891 Boulevard Mirabeau heette. Deze doeken vormen een uitzondering op de werken die hij in Saint-Rémy maakte: hij trok zich liever terug binnen de muren van de inrichting of in de stilte van de overweldigende natuur. Toen Vincent begin juni 1889 voor het eerst het dorp was ingegaan, voelde …
Vincent ging talloze keren naar de Montmajour, een heuvel met daarop een abdij, enkele kilometers ten noordoosten van het centrum van Arles. Toen Vincent slechts twee weken in Arles was en voor het eerst de omgeving ging verkennen, ontdekte hij de plek al en sprak hij de wens uit daar snel eens te kunnen schilderen. Hij vond de heuvel met abdij …
Vincent bewonderde de toegangspartij van de kathedraal St-Trophime die zich aan de Place de la République bevond. Hij schreef zijn broer Theo in maart 1888: “Er is hier een gotisch portaal dat ik prachtig begin te vinden, het portaal van St. Trophime, maar het is zo wreed, zo monsterlijk als een Chinese nachtmerrie, dat zelfs dit fraaie monument van een …
In september 1888 schilderde Vincent het terras van Café du Forum op het Place du Forum. Dit doek (Caféterras bij nacht) is inmiddels wereldberoemd. Hij schilderde het ’s nacht ter plekke: “Vroeger tekenden ze, en dan maakten ze overdag het schilderij naar de tekening. Maar mij bevalt het goed om het onmiddellijk te schilderen. Weliswaar kan ik het donker blauw …
Op zondag 27 januari 1889 bezocht Vincent het theater en feestzaal Folies-Arlésiennes aan Rue Victor Hugo. Hij bekeek het stuk La Pastorale dat werd uitgevoerd door een gezelschap uit Marseille. Hij vond de voorstelling “verbluffend” en was diep onder de indruk van een actrice uit het stuk. Het uitstapje beviel Vincent goed, en hij schreef aan zijn broer dat zijn …
Vincent bekeek enkele malen stierengevechten in het amfitheater van Arles, die daar elke zondag gehouden werden. Volgens Vincent ging er tijdens die gevechten nog weleens wat mis, maar was dat niet echt een probleem omdat de toeschouwers erg hoog zaten dankzij de architectuur van de arena. Vincent was onder de indruk van de menigte bezoekers die op de stierengevechten afkwam. Op …
In de eerste week van juni 1888 bezocht Vincent het vissersdorpje Saintes-Maries-de-la-Mer, circa 40 kilometer ten zuiden van Arles aan de Middellandse zee. Hij verlangde ernaar eens een ”blaauwe zee en een blaauwe lucht” te zien en hoopte er bovendien toe te komen aan het tekenen van figuren. Op 30 of 31 mei reisde Vincent met zijn teken- en schilderspullen per koets via het natuurgebied Camargue …
Vincent schilderde de Alyscamps vier keer. Deze laan met graftombes dateert uit de Romeinse tijd en lag enkele honderden meters buiten het centrum van Arles. Vincent maakte de schilderijen eind oktober 1888 toen Paul Gauguin ook in Arles verbleef. Twee van de schilderijen die hij maakte, Alyscamps (Het vallen van de bladeren), hingen op Gauguins kamer in het ‘Gele Huis’. Vincent beschreef een …
Aan de rand van Arles lag over het kanaal van Arles naar Bouc de Pont de Réginelle of Réginal, die in de volksmond Pont de Langlois werd genoemd. De plek had een aantrekkingskracht op Vincent. De combinatie van het zuidelijke licht, het Hollandse karakter van het landschap en het vreemde, in Vincents ogen ‘Japanse’ silhouet van de brug verleidde hem om het …
Op 23 december 1888 werd Vincent opgenomen in het ziekenhuis van Arles, omdat hij in een vlaag van waanzin een deel van zijn oor had afgesneden en dat naar een prostituee had gebracht. In het ziekenhuis werd hij behandeld door dokter Félix Rey (1865-1932). De eerste dagen in het ziekenhuis ging Vincents geestelijke situatie achteruit blijkt uit het verslag van Rey: …
Toen Vincent van Gogh in oktober 1885 met zijn vriend Anton Kerssemakers Amsterdam bezocht om het nog niet zo lang geopende Rijksmuseum te zien, maakte hij onverstoorbaar en in alle haast een schilderijtje in de wachtruimte van het hulpstation Westerdok. Het was een tijdelijk station (1878-1889) dat in 1889 werd afgebroken toen het Centraal Station geopend werd. Vincent stuurde het schilderij Stadsgezicht in Amsterdam samen het aan de …
Vincent kwam regelmatig bij de firma Gestel in Eindhoven. Toen hij in april 1885 van plan was een serie litho’s te maken van het boerenleven bestelde hij een steen bij Gestel: “Ik krijg nu gebruik van den steen – greinen, papier & drukloon voor 50 ex., voor f 3.- Ik denk te maken een serie motieven uit het boerenleven, enfin – les paysans chez …
In november 1884 schilderde Vincent van Gogh een grote studie van de Genneper watermolen: “Dezer dagen ben ik ondanks het hier vrij terdeeg vriest nog buiten aan ’t werk aan een nogal groote studie (meer dan 1 meter) van een ouden watermolen te Gennep, aan den anderen kant van Eindhoven. Ik wil dat geheel buiten afwerken – maar ’t zal ook …
Vincent trok veel naar buiten om schilderijen te maken. In mei 1884 bezocht hij samen met zijn vriend Anthon van Rappard de Opwettense watermolen die tussen Nuenen en Eindhoven staat. Het schilderij Watermolen te Opwetten is waarschijnlijk tijdens of naar aanleiding van dat bezoek ontstaan. Het schilderij bevindt zich in een particuliere collectie. Vincent maakte ook een schilderij van een andere molen, …
Vincent werkte in mei 1884 aan een aantal schilderijen van molens. Zo schilderde hij de Collse watermolen die hij passeerde als hij van Nuenen naar Eindhoven wandelde. Toen hij deze molen schilderde schreef hij zijn vriend Anthon van Rappard: “t Is een dito geval als de twee andere watermolens die we zamen bezochten doch met twee roodedaken en dat men vlak …
Naast de oude kerktoren van Nuenen bevond zich een begraafplaats die Vincent graag tekende en schilderde. Een aantal studies mislukten, maar over het schilderij Oude kerktoren van Nuenen was hij wél tevreden; dit werk stuurde hij in juni 1885 op naar zijn broer Theo die toen in Parijs woonde en daar Vincents werk onder de aandacht van kunstkenners bracht: “Ik heb eenige details weggelaten – ik heb willen …
Een van Vincents favoriete plekken in Nuenen was de oude kerktoren die net buiten het dorp lag. Hij schilderde en tekende de toren die uit de vijftiende eeuw stamde tientallen keren, zoals op De oude kerktoren bij het vallen van de avond, De oude kerktoren van Nuenen met een ploeger, De oude kerktoren, De oude kerktoren van Nuenen. De toren was zichtbaar …
Vincents vader was sinds augustus 1882 dominee in de Hervormde Kerk in Nuenen, een gemeente die destijds circa honderd leden telde. Toen Vincent in Nuenen woonde, schilderde hij in februari 1884 het kerkje speciaal voor zijn moeder die op dat moment op bed lag omdat zij haar dijbeen had gebroken. In de herfst van 1885 nam Vincent het schilderij Het uitgaan …
Vincent werkte regelmatig in de hut van de familie De Groot en kreeg daar het idee voor zijn schilderij De aardappeleters. De familie bestond uit moeder Cornelia met haar kinderen Hendrikus, Peter en Gordina (Sien) en de zoon van Gordina Cornelis. Vincent portretteerde Gordina (1855-1927) heel vaak: er zijn minstens twintig studies van haar bekend. Ook is het zeker dat zij een …
Vincent vond de Leurseweg (of het Leursestraatje, nu o.a. de Stationsstraat en de Baai) prachtig. In oktober 1881 schreef hij zijn vriend Anthon van Rappard: “Weet ge wat dezer dagen prachtig mooi is, de weg naar ’t station & naar de Leur met die oude knotwilgen, ge hebt er zelf een sepia van. Hoe mooi die boomen nu zijn kan ik …