Na de dood van Vincent van Gogh kreeg zijn werk een tweede leven. Vincent had tijdens zijn leven jarenlang schilderijen en tekeningen naar zijn broer Theo gestuurd, in de hoop dat Theo die kon verkopen. Zo zouden de werken fungeren als een terugbetaling voor alles wat Theo voor Vincent had gedaan: hem onderhouden door een maandelijkse financiële bijdrage te geven en …
Le Tambourin was een restaurant en cabaret op Boulevard de Clichy 62 in Montmartre dat erg populair was bij kunstenaars. Het werd gerund door de Italiaanse Agostina Segatori (1841-1910) met wie Vincent een affaire had. Hij gaf haar veel bloemstillevens om in de zaak op te hangen, in de hoop deze te verkopen. Dit gebeurde echter niet. Toen Le Tambourin failliet …
De kunsthandelaar Siegfried Bing (1838-1905) had een handel in Chinese en Japanse kunst en kunstnijverheid op de hoek van de rue Chauchat en rue de Provence. Vincent kwam er regelmatig. In Antwerpen was Vincent geïnteresseerd geraakt in Japanse prenten en was hij langzaamaan gestart met het verzamelen ervan. In Parijs breidde hij deze verzameling flink uit. De prenten waren meer dan een liefhebberij, ze …
Vincent gaf teken- en schilderles aan Paul Eugène Milliet (1863–1943), een onderluitenant van het derde zoeavenregiment, dat gestationeerd was op de kazerne Calvin in Arles. Vincent had hem vermoedelijk begin juni 1888 leren kennen. Om hem goed les te geven vroeg Vincent aan zijn broer Theo om in Parijs op zoek te gaan naar het boek Guide de l’alphabet du dessin ou l’art d’apprendre …
Op zondag 27 januari 1889 bezocht Vincent het theater en feestzaal Folies-Arlésiennes aan Rue Victor Hugo. Hij bekeek het stuk La Pastorale dat werd uitgevoerd door een gezelschap uit Marseille. Hij vond de voorstelling “verbluffend” en was diep onder de indruk van een actrice uit het stuk. Het uitstapje beviel Vincent goed, en hij schreef aan zijn broer dat zijn …
Vincent raakte bevriend met de postbeambte Joseph Etienne Roulin (1841 – 1903) die met zijn gezin vlakbij woonde. In juli 1888 schreef Vincent zijn broer Theo: “Nu ben ik bezig met een ander model, een postbode in blauw uniform met goud versierd, een forse bebaarde kop, erg socratisch.[…] Een interessantere man dan heel wat andere lui.” Lees de hele brief Het portret dat …
Half mei 1888 schreef Vincent zijn broer Theo dat hij een goed restaurant had gevonden waar hij iedere dag kon eten voor één franc. Hij had het over restaurant Vénissac aan het Place Lamartine, net naast het logement Café de la Gare waar hij op dat moment verbleef. Een welkome afwisseling, want Vincent had zich flink beklaagd over het slechte eten in …
Vincent huurde vanaf 7 mei 1889 voor één franc per nacht een kamer in Café de la Gare aan het Place Lamartine. Als atelier had hij inmiddels het ‘Gele Huis’ in gebruik. Vincent raakte bevriend met de café-eigenaren Joseph en Marie Ginoux. Dat belette Vincent niet om ruzie met hen te maken over het feit dat hij vond dat hij teveel moest …
Bij aankomst in Arles huurde Vincent de eerste twee maanden een kamer in hotel en restaurant Carrel dat eigendom was Albert Carrel en diens vrouw Cathérine Carrel-Garcin. Het hotel was een gebouw van twee verdiepingen en had een klein terras op het dak en een balkon op de eerste verdieping. Toen Vincent er net was, schreef hij zijn broer Theo: …
Vanaf 1 mei 1889 huurde Vincent een pand met geel gepleisterde muren aan het Place Lamartine in Arles voor 15 francs per maand. Per 1 september gebruikte hij het niet alleen als atelier, maar woonde hij er ook. Hij noemde deze woning het ‘Gele Huis’ en wilde het rijkelijk decoreren met schilderijen. Vincent wilde er een ‘atelier van het zuiden’ van maken …
Vincent was in Parijs bevriend geraakt met Harry Gladwell (1857–1927), de zoon van Henry William Gladwell, de eigenaar van Gladwell Gallery in Londen. Vincent bezocht de galerie regelmatig als hij in Londen was. De galerie was opgericht in het midden van achttiende eeuw en heeft bestaan totdat Algernon, de zoon van Harry, haar verkocht in 1951.
In juli 1874 was Vincent van Goghs zusje Anna ook naar Londen gekomen, ze woonden toen samen in het kosthuis bij de familie Loyer. Over de komst van Anna verheugde Vincent zich: “Ik verlang er zoo naar haar wat meer te kennen dan ik nu doe, want eigentlijk hebben we in de laatste jaren maar heel weinig van elkaar gezien & kennen …
Toen Vincent in Isleworth woonde, bezocht hij op maandagavonden de bidstond in de Methodistenkerk Wesleyan Methodist Church. Op 29 oktober 1876 gaf hij hier zijn eerste preek en hij hoopte dat er velen zouden volgen. Hij schreef zijn broer Theo enthousiast: “Ik had een gevoel als iemand die uit een donker gewelf onder den grond weer in ’t vriendlijk daglicht komt …
Op 19 november 1876 preekte Vincent in de Methodistenkerk in Petersham, een dorpje aan de Theems. Toen hij aan het einde van de middag daar aankwam, had hij al een drukke dag achter de rug: ’s ochtends was hij naar zondagsschool in Turnham Green geweest en ’s middags had hij het dorpje Richmond bezocht. Onderaan de brief waarin hij over deze dag …
Vincent maakte in november 1876 onderaan een brief aan zijn broer Theo een tekening van het kerkje van Turnham Green. Hij noemde dit ‘het kerkje van Mr. Jones’, omdat Thomas Slade-Jones (1829-1883), op wiens school Vincent werkte, de voorganger van de kerk was. Het kerkje was opgericht in september 1875 en helemaal opgetrokken uit golfplaten, iets wat destijds vaker voorkwam. Vincent bezocht …
Nadat Vincents contract als lekenprediker bij het Belgische Evangelisatie Comité niet verlengd werd, trok hij naar het plaatsje Cuesmes. Daar vond hij onderdak bij de predikant Edouard Joseph Francq (1819 – 1902). Het zal een zware tijd voor Vincent geweest zijn, want hij had voor de zoveelste keer een mislukking op werkgebied achter de rug en had daarmee niet alleen …
Toen Vincent vanuit Brussel in het dorpje Patûrage aankwam, kreeg hij een warm welkom van de koopman Benjamin Vanderhaegen en woonde enkele weken bij hem in huis. Vanderheagen vond onderdak voor Vincent bij de boer Jean Baptiste Denis in het nabijgelegen dorpje Wasmes. Daar verwaarloosde Vincent zichzelf zo erg en nam hij zoveel afstand van alle aardse dingen dat Vanderhaegen Vincents ouders …
Toen Vincent samen met zijn vader en meneer Jones in 1878 Brussel bezocht om zich te oriënteren op een studie voor evangelist logeerden ze bij familie Geerling in Brussel. De architect Otto Geerling deed veel evangelisatiewerk en was daardoor een bekende van vader Van Gogh. Meer dan een jaar later maakte Vincent vanuit het Belgische dorpje Cuesmes een voettocht naar Brussel en bezocht toen …
Op 1 november 1880 schreef Vincent zijn broer Theo dat hij op diens aanraden op bezoek was gegaan bij de Nederlandse kunstenaar Willem Roelofs (1822 – 1897). Deze verbleef al sinds 1848 in Brussel en nam daar een belangrijke positie in in de kunstwereld en kon zo een waardevol contact zijn voor Vincent. Roelofs adviseerde Vincent: “dat van nu af …
Toen Vincent in het najaar van 1880 in Brussel aankwam om zich daar verder te ontwikkelen als kunstenaar vond hij een kamertje aan de Boulevard du midi. Het was in een klein logement waar hij 50 franc per maand voor zijn kamer betaalde; niet goedkoop, maar wél redelijk gezien de hoge prijzen in heel Brussel. Zijn kamer was echter niet …
Toen Vincent in Brussel aankwam om aan de Vlaamse school voor evangelisten te studeren, vond hij onderdak bij Pieter Jacobus Plugge in de Brusselse buitenwijk Laken. Plugge was kerkenraadslid van de kerk op het Sint-Katelijneplein waar destijds de opleidingsschool was gevestigd. Vincent onthield zich in zijn gasthuis van alle luxe: in plaats van op bed te slapen, sliep hij op …
Vincent wilde in Antwerpen zoveel mogelijk kunst zien: hij ging op bezoek bij kunsthandelaren en bezocht musea. Een andere manier om in aanraking te komen met kunst, was het bezoeken van kunstveilingen. In december 1885 werd een publieke veiling van authentieke klassieke en moderne schilderijen in de zaal Verlat georganiseerd. Vincent bezocht waarschijnlijk één van de kijkdagen op 13 en 14 december.
In 1883, een paar jaar voor zijn bezoek aan Antwerpen, noemde Vincent het schilderij La promenade sur les remparts van de Vlaamse schilder Hendrik (Henri) Leys (1815–1869) een van de allermooiste schilderijen die hij kende. Toen hij in Antwerpen aankwam, bezocht hij dan ook vrijwel direct de patriciërswoning van Leys waar het schilderij hing. Hoewel Vincent ernaar uitkeek om dit schilderij te zien, viel het …
Toen Vincent aankwam in Antwerpen moest hij eerst zijn spullen tijdelijk in bewaring geven bij het douanekantoor in het Koninklijk Entrepot. Na een paar dagen mocht hij zijn “goed” ophalen. De dokken en de kaaien zouden een favoriete plek voor Vincent blijven voor wandelingen door de stad. Hij schreef zijn broer enthousiast over het gebied: “Wel, die dokken zijn een fameuse Japonaiserie, grillig, eigenaardig, ongehoord – …